Kung mababalik niya lang ang oras, hindi babaguhin ni Ellior ang isang bagay. Hindi siya perpekto. Ang hitsura ni Avery sa kanyang buhay ay kung ano ang nagpasya sa kanya na subukang mag-husga, suriin, at iwasto ang kanyang sariling pag-uugali.Kung hindi ito para sa kanilang patuloy na pakikipaglaban at hindi pagkakaunawaan, ang kanyang damdamin para sa kanya ay hindi ito malalim na nakaugat sa kanyang puso.Naabutan ni Tammy si Avery sa labas ng restaurant at hinawakan ang braso niya."Hindi ako makapaniwala na kasal ka kay Elliot Foster, Avery! Ito ay napakalaking balita!" Bulalas ni Tammy habang ang kanyang ulo ay kumalas mula sa kaguluhan ng mga kaganapan sa gabi.Si Avery, sa kabilang banda, ay naramdaman na mayroong isang bukol na natigil sa kanyang lalamunan."Nakita mo ito sa iyong sarili. Naguguluhan lang siya sa akin.""Sinabi ni Jun na gusto lang niyang tulungan ka ngunit napahiya din tungkol dito," sabi ni Tammy.Hindi niya inakala na ang mga bagay ay hindi maga

"Paano naman ako?" sinabi ni Avery habang nilalagay ang baso ng tsaa sa kusina tapos ay bumalik siya sa kanyang silid. "Hindi niya ako nirespeto, hindi kahit isang araw.""Magkaiba ang mundo niyong dalawa. Naiintindihan ko kung ganoon siya makaasta sa'yo," sinabu ni Laura. "Kalimutan mo na ang nakaraan. Ituon mo lang ang pansin mo ngayon at kung ano siya sa pagdating ng panahon..."Tinaas ni Avery ang kanyang kilay, nalilito, at tinanong, "Bakit mo siya pinagtatanggol? Sa tingin mo ba na magiging mabuti ang puso niya para hayaan ang bata sa sinapupunan ko?"Nanahimik si Laura. "Alam kong may mga rason siya para hindi gustong magka-anak," sinabi niya pagkatapos ng maikling saglit. "Sa tingin ko na ang katotohanan na handa siyang lunukin ang pagmamalaki niya at pumunta rito para humingi ng tawad sa'yo ay senyales na may pakialam siya sa'yo."Tinakban ni Avery ang kanyang mga tainga gamit ang kanyang mga kamay at sinabi, "Matutulog na ako. Masakit ang ulo ko."Ang makita ang kanyan

Basa ang mukha ni Avery. Kahit na maligamgam ang tubig, malamig pa rin sa kanyang pakiramdam. "Chelsea! Anong ginagawa mo!" Agad na tumayo si Charlie, hinihila ang braso ni Chelsea at hinatak siya sa tabi. "Charlie! Huwag mo akong pigilan! Tuturuan ko siya ng leksyon ngayong gabi!" Pula ang mga mata ni Chelsea at ang kanyang matinis na boses ay kumalat sa buong pribadong silid. Pinitik siya ni Charlie, "Nahihibang ka na ba?!" Hindi pa nasigawan ng ganoon si Chelsea sa publiko ni Charlie at kumulo ang dugo niya sa galit. Tinulak niya ang kamay ni Charlie, sinusubukan na sugurin ulit si Avery. Splash!Ang baso ng juice ay bumuhos sa kanyang mukha. Hinampas ni Avery ang walang laman na baso sa lamesa at tiningnan niya ang miserableng mukha ni Chelsea, at sinabi, "Kung gusto mong tuksuhin ako, alamin mo muna kung kaya mo."Agad na nahulog sa katahimikan ang paligid at ang mga mata ng lahat ay napunta kina Avery at Chelsea. Nasabuyan lang naman si Avery ng isang baso ng mali

Hindi bumalik si Avery sa mansyon ni Elliot, hindi niya rin binisita ang may sakit na si Elliot. Sa oras na ito, talagang malupit si Avery. Bukod sa kanya, ang ibang tao rin ay malupit ang tungo kay Elliot. Ben.Dahil hindi kailanman bumalik si Avery sa mansyon ni Elliot o hindi rin nagpakita ng kahit na anong pangangamusta sa kanya habang nakahiga sa kama ng ospital, araw-araw naman pumupunta si Ben para ibigay ang mga balita sa mga ginagwa ni Avery. Halimbawa, ang nagawa ni Avery ngayon sa Tiwalang Kapital at nagkaroon ng magandang umaga kasama si Charlie, o kahit ang pagkain nila nang sabay. Hindi na mahalaga kung ang dalawa sa kanila ay napadpad sa eksibisyon ng sining o hindi, at hindi na mahalag kung talagang kumain ba sila ng sabay. Ang mahalaga ay ang iritadong mukha ni Elliot habang ginagarintiyahan ang tanging bagay na siya dapat ang kasama niya. Kung may sakit pa rin si Elliot, hindi na siya gaganti. Ginamit ni Ben ang paraan niya kay Elliot para araw-araw siyang ma

Malaki ang pinayat ni Elliot at ang orihinal na tikas ng kanyang mukha ay mas naging malalim at elegante. Anong ginagawa niya rito? Siya ba ang misteryosong bisita?Umalis si Lucy pagkatapos matapos ang gawain. Habang pinapanood ang pag-alis ni Lucy, napagtanto ni Avery na si Elliot nga ang misteryosong bisita. Hindi ba siya nakaratay?Maayos na ba ang pakiramdam niya?Nakatayo lang si Avery, hindi nagsalita ng kahit ano o lapitan siya. "Mr. Foster, ito ba ang binibini na hinahanap mo?" Ang taong nakatalaga sa kanya ay tinanong si Elliot. Tumango si Elliot. "Salamat.""Walang anuman," sinabi ng nakatalaga sa kanya sa magalang na tono.Naglakad si Elliot patungo kay Avery, tinitingnan siya ng may kakaibang pagtingin, at sinabi, "Mag-usap tayo.""Mag-usap? Anong dapat nating pag-usapan?" Bumaba ang tingin ni Avery, malamig ang kanyang tono. Hindi nagmamadali si Elliot o iritado. Sa halip, kinuha ng kanyang malaking kamay ang kanyang braso at hinila siya palayo. Maraming