Kabanata 172
“Pa! Pa!” Sigaw ng may mapupulang mga matang si Darryl habang pinuputol ang taling nakapulupot sa kaniyang ama gamit ang hawak niyang espada. Matapos nito ay agad niyang kinarga ang nanghihina niyang ama.

Pero nasira na nang tuluyan ang buong katawan ni Daniel sa mga sandaling ito. Naglabas ito ng sunog na amoy ang habang dumidikit sa isa’t isa ang nasusunog niyang laman at ang suot niyang damit.

“Darryl…anak. Sabihin mo sa akin, ginawa mo ba iyon? Ginawa mo ba ang bagay na iyon?” Bulong ni Daniel gamit ang namumutla niyang mga labi habang nararamdaman ang napakatinding sakit na nakapagpanginig sa buo niyang katawan.

“Hindi po. Hindi po!” Iyak ni Darryl, dito na bumuhos ang luha mula sa kaniyang mga mata.

“Mabuti…kung ganoon…” sabi ni Daniel gamit ang natitira niyang lakas.

Ngumiti ito nang bahagya at pumikit. Wala nang kahit na sino ang nakakaalam kung buhay pa ba ito o hindi.

“Pa! Papa, huwag mo akong takutin. Huwag mo akong takutin Papa!” Sigaw ni Darryl hanggang sa mamaos ang
Continue to read this book on the App

Related Chapters

Latest Chapter