Natigilan si Sabrina sa paglalakad.Narinig niya ang insulto ni Selene. Gusto niya sana kalmutin at sirain ang mukha ni Selene.Pero, hindi niya kayang gawin 'yun basta basta.Kung gagawa man siya ng kung ano, hindi siya makakapagpigil na maging matindi ang away. Natatakot siya na baka masaktan ang bata sa sinapupunan niya.Tumawa siya at nagtanong, "Interesado ka ba sa ganitong negosyo?""Tsk!" naasar na ngumiti si Selene. "Nag-alala lang ako sa kalusugan mo, wag ka sanang mahawaan ng kung anong maruming sakit! Dudumihan mo pa ang bahay ko at babaho ang amoy dito.""So bakit mo ko inimbitahan dito sa bahay mo, at pinilit mo pang dito ako maghapunan? Akala ko tuloy interado ka sa ganung klase ng negosyo," kalmadong nagsalita si Sabrina, pero sapat na yun para masakal ang buong Lynn family hanggang mamatay sila.Walang nakapansin nung oras na yun na nakatitig lang si Sebastian kay Sabrina at nanlilisik ang mga mata nito sa kanya.Pagkatapos ng ilang saglit, kinuha ni Sebastian a
"Ano?" Inisip ni Sebastian na mali ang kanyang narinig. "Bigyan mo ako ng 50,000 USD! At gagarantiyahan ko na hindi ko na ulit guguluhin ang pamilya Lynn." Kalmado ang tono ni Sabrina na para bang handa siyang tanggapin ang kamatayan. Galit na galit si Sebastian, tumawa siya. 'At talagang naiintindihan niya paano sumakay.' "Sino ang nangako sa akin kahapon na hindi na siya hihingi pa ng pera?" Pabiro niyang tanong sa kanya. "Sa palagay mo ba ang isang maruming babae na tulad ko, na naglalaro nang husto upang makasama ka nang maraming beses, ay magkakaroon ng natitirang integridad?" Nanunuyang sagot niya. Walang imik si Sebastian.Halos nakalimutan niya kung gaano siya ka walanghiya. Malupit niyang biniro, "Kung kaya kitang mailabas mula sa bilangguan, hindi mo ba naisip na kayang kaya kita ibalik ulit?" Walang imik si Sabrina. Alam niya na talo lang siya kung makikipagkumpitensya kay Sebastian sa mga tuntunin ng pagiging walang awa. Gayunpaman, kailangan niyang m
Nang marinig niya ang balita, biglang naramdaman ni Sabrina na sumakit ang puso niya sa kalungkutan. Si Sebastian at Sabrina ay mag-asawa, ngunit sila ay parang hindi magkakilala. Sadyang nangyari lang na ang taong makakasalamuha ni Sebastian ay ang kanyang kaaway. Oo! Kaaway niya ito! Hindi pa alam ni Sabrina ang sanhi ng pagkamatay ng kanyang ina. Nais niyang siyasatin, ngunit wala siyang pera upang maglakbay pauwi, at siya ay nagdadalang-tao ng isang bata. Wala na siyang magagawa ngayon. Nagtiis lang siya. Nagmamadaling lumakad si Jade kay Lincoln at hinawakan ang kamay niya sa sobrang kaba. ‘Lincoln, totoo ba ang sinabi mo? Si Sebastian ay magkakaroon ng isang pakikipagsapalaran kasama si Selene? Hindi ba dapat magkaroon ng meet-up muna ang parehong magulang mula sa bawat pamilya? Tinanggap ng lolo at ama ni Sebastian si Selene? Hindi nila inisip na si Selene ay ampon?’Nang marinig niya ang salitang "ampon" na binanggit, lumaki ang kalungkutan ni Sabrina sa kanyan
Sobrang gulo ng kwarto ni Sabrina. Pagbukas ng pinto, makikita ang isang malaking bag ng duffel na naiwang hindi nakasarado. Mukhang bahagi ito ng mga kuwadra sa merkado ng isang tiangge. Ang mga damit sa duffel bag ay magulo, at ang kama ay nakakalat din ng mga damit. Sinilip ito ni Sebastian, at ang mga damit ay alinman sa hindi kapani-paniwalang mura o pagod na tulad ng mga lumang basahan. Sa sobrang gulo ng silid, maaaring tumakas si Sabrina sa 50,000 USD na ibinigay sa kanya? Nanatiling kalmado ang titig ni Sebastian. Sinara niya ang pinto, kinuha ang kanyang mga susi, at dumiretso sa ospital kung nasaan ang kanyang ina. Si Sabrina ay wala sa ospital. Kinuha ni Sebastian ang kanyang telepono at tinawagan ang numero ni Sabrina. Kaya niyang tiisin kung siya lang ang niloko ni Sabrina, pero ang lokohin niya ang kanyang nanay na mayroon na lamang dalawang buwan para mabuhay ay sadyang pagsasagad sa kanyang limitasyon. Pagdating ng oras, kahit na kailangan niyang maligo s
Natigilan si Sabrina. Napag-isipan lang ni Sabrina na ngayon ay ang engagement party nina Sebastian at Selene. Kasing aga lamang noong araw, narinig ni Sabrina na binanggit ito ni Lincoln nang pumunta siya sa bahay ng pamilya Lynn upang ibalik ang pera. Nakita niya si Selene na nakasuot ng isang napakagandang damit-pangkasal, isang kuwintas na brilyante sa leeg, mga hikaw na brilyante, at isang korona ng bulaklak sa kanyang ulo. Si Selene ay kasing ganda ng isang anghel mula sa langit. Si Selene talaga ang pangunahing tauhan. Hindi tulad niya, ano ba ang ginagawa niya rito? Tiningnan niya ang suot niya─ isang puting blusa na natakpan ng alikabok ng cinder block at isang itim na palda na gasgas at natatakpan ng mga bola ng lint. Nandito ba siya upang humingi ng pagkain?‘Anong uri ng mga ideya ang mayroon si Sebastian?’ 'Ano ang kinalaman sa kanya ni Selene at ng kanyang engagement party, at bakit hiniling sa kanya dito na gumawa ng kalokohan?' Isang malaking alon n
Si Sabrina ay natigilan, nakatayo lang siya na parang yelo. “Ano ... Ano ang sabi mo?’Kahit na palagi siyang kalmado at may pag-uugali na hindi alintana ang lahat, laking gulat niya nang marinig niya ang sinabi ni Sebastian. ‘Babae! Pinatagal mo ang mga bagay bagay!’ Walang balak na magpaliwanag ni Sebastian na kay Sabrina. Pilit niya itong hinila sa braso papunta sa mas malalim na mga dulo ng restawran. Sa likuran niya ay natigilan si Nigel─ ang taong nagtulak kay Sabrina dito mula sa lugar ng konstruksyon at nagpanggap na kasosyo ni Sabrina. Hawak ni Nigel ang noo habang nagmumukmok siya upang ilabas ang kanyang telepono at kinakabahan na nag-dial ng isang numero. ‘Di nagtagal, kinuha ng nasa kabilang dulo ang kanyang tawag. ‘Zayn, baka mamatay na ako kaagad.’ Nanginginig ang boses ni Nigel. Si Zayn, na nagmamaneho, ay nanunukso at tinanong, ‘Ano ang nangyari? Master Nigel, huwag mong sabihin sa akin na nakasama mo na ang batang babae na dinukot mo isang oras na ang nakak
Ang babaeng nasa harapan niya ay naghubad ng sira sirang palda at puting blusa. Nagpalit siya ng damit na pangkasal at nagsuot ng kristal na takong. Sa taas na 170 metro, si Sabrina ay matangkad na at payat. Gayunpaman, tila siya ay mas matangkad sa mga sampung sentong taas na kristal na takong at may isang pares ng lubos na perpektong sa mahahabang binti nito. Nagpalit lang siya ng damit at hindi pa naglalagay ng make-up. Ang pagmumukha niyang walang make-up ay sapat na para mapanganga si Sebastian. Nagkaroon siya ng hindi mawari na lamig na parang lahat ng bagay sa mundo ay walang kinalaman sa kanya. Matapos maisuot ang magandang damit-pangkasal na ito, nakita ang walang kahirap hirap niyang kagandahan.Tumingin si Sabrina sa mata ni Sebastian na may pagka-inosente at lamig, ngunit hindi umimik.Naramdaman ni Sebastian ang biglang pagsabog ng galit sa kanyang puso ngunit hindi alam kung bakit. Ang kanyang tono ay malamig na may isang tono ng pamamalat. ‘Ano ang mayroon ka
Agad na naintindihan ni Sabrina ang lahat. Si Grace pala ang may kagagawan ng lahat at nag-ayos nito. Sinabi sa kanya ni Grace ilang araw noong mga nakakaraang araw na bibigyan niya siya ng sorpresa. Biglang naramdaman ni Sabrina ang isang mainit na pakiramdam sa kanyang puso. Hindi mahalaga kung paano siya tratuhin ni Sebastian, si Grace lamang ang may pinaramdam na init kay Sabrina sa mundong ito. Dalawang buwan na lamang ang buhay ni Grace, kaya para sa kapakanan ni Grace, si Sabrina ay kailangang makipagtulungan kay Sebastian at magpakita ng buong palabas. ‘Salamat, nanay. Gusto ko ng sorpresa ito. Inay, tingnan mo, ito ang damit na pangkasal na inihanda sa akin ni Sebastian. Maganda ba ang hitsura nito?’ Itinaas ni Sabrina ang isang sulok ng damit na pangkasal at nagtanong. Sinuri ni Grace ang damit nang ilang beses, at pagkatapos ay nagsimula na siyang magyak. ‘Sabbie, hindi ko inasahan na ganito ka kaganda. Pinagtugma talaga kayo ni Sebastian ng langit.’ Nakangisi
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu