Sa kabilang dulo ng tawag, biglang sumulpot sa isipan ni Tiffany si Ethan. Hindi niya naikwento ang kanilang paghihiwalay, ngunit naging medyo mapait ang kanyang tono. "Oo nga... Magiging maayos na ang buhay ko at magiging okay na kaming lahat!" Sa sandaling binaba ni Arianne ang tawag, bumalik siya sa kanyang komplikadong trabaho. Mabilis na lumipas ang abalang umaga. Lunch time na, naisip niya ang isang Chinese Restaurant na malapit sa kanyang opisina na naghahain ng mga light meals dahil iyon ang nararamdaman niyang kainin ngayon. Sa Chinese Restaurant, nag-order siya ng dalawang meals na gusto niya at nagsimulang kainin agad dito. Sa oras na siya ay umalis, napagtanto niya na umuulan na sa labas. Ang panahon ay palaging hindi mahulaan, tulad ni Mark Tremont... Bumubuhos ang ulan at hindi nagpapakita ng mga palatandaan ng pagtila sa lalong madaling panahon. Sa pagdaan ng panahon, nalamang niyang stranded na siya dito. Kahit na ang kanyang opisina ay hindi masyadong malayo, h

Sa oras na lumabas si Arianne, nakaupo na si Mark sa hapag kainan. Siya ay nasa kanyang light grey loungewear na may bahagyang basang buhok. Naamoy niya ang bango ng bagong ligo sa katawan ni Mark. Anuman ang mangyari, palaging binibigyang pansin ni Mark ang kanyang tindig at pag-uugali. Pinapanatili niyang diretso ang kanyang pustura sa lahat ng oras at tila hindi siya nagpapahinga ng kahit sandali. Dahil hindi alam ni Arianne kung ano ang sasabihin niya, kaya nagpasya siyang huwag na lang magsalita ng kahit ano. Mayroong dalawang plato ng malalaking prawn para sa hapunan ngayong gabi. Nang naghahain si Mary ng mga pagkain, sadya niyang inilagay ang mga prawn sa harap ni Arianne. Agad na sinimulang balatan ni Arianne ang mga shell ng prawn at pinagpistahan sila. Sa kabilang banda, malumanay na nilagay ni Mark ang maliit na mangkok sa kanyang labi at dahan-dahang humigop sa sopas. Hindi niya maisip kung paano ang isang tao na may ganang kumain ay naghihirap mula sa gastritis, k

Habang nag-uusap sila ni Tiffany, tumigil si Arianne sa pananalita dahil talagang ayaw niyang pag-usapan ang tungkol kay Helen. Napatikom din si Tiffany. Kung tutuusin, pareho silang nasa nakababahalang mga sitwasyon. Ang pag uusap tungkol dito ay magpapalala lang ng sitwasyon. Pagkatapos, isang biglaang kaisipan ang naisip niya at kumuha siya ng isang sulat mula sa kanyang bag. “Ari, para sayo ito. Hindi ko alam kung bakit ito ipinadala sa address ko. Nagulat ako na may mga nagsusulat pa rin pala ng mga sulat sa panahon ngayon. Hindi ba mas madali ang paggamit ng cellphone? Sino yun? Paano niya nalaman kung saan ako nakatira o na magkakilala tayo…?" Labis na tuliro rin si Arianne. Binuksan niya ang sulat at tinitigan ito. Mayroong ilang mga linya lamang na may baluktot na sulat-kamay sa liham. Pinagsikapan niyang basahin ang bawat salita. Sa sandaling ginawa niya ito, naramdaman niya ang dugo na dumadaloy sa tuktok ng kanyang ulo. Hindi na rin niya narinig ang pagtawag sa kanya ni

Naging relaxed na si Arianne matapos makumpirma na ang mga alimango ay pwedeng kainin at dapat lamang kainin sa katamtaman. Partikular na siyang interesado sa pagkaing-dagat nitong mga nakaraang araw. Sa hapag kainan, kumain si Arianne ng dalawang paa ng alimango at tumigil sa pagkain ng iba pang mga alimango. Sa halip, nakatuon siya sa pagkain ng iba pang mga pagkain sa lamesa. "Hindi mo ba gusto ang lasa, Madam?" Tanong ni Mary nang makita ito. Umiling si Arianne, "Hindi, masarap naman." Sumimangot si Mary, "Base sa dami ng mga prawn na kinain mo dati, ang alimango na ito ay hindi sapat para sayo. Dapat ay mayroon ka pang… "Ayaw ni Mark ng pagkaing-dagat, kaya kung hindi sila kainin ni Arianne, itatapon lamang ang mga ito. Si Mary ay parehong masipag at matipid sa pagpapatakbo ng kanilang sambahayan, kaya't ang kanyang puso ay sumakit nang maisip niya na mapupunta lang sa basura ang mga ito. Tumingin si Arianne kay Mark at alanganing ipinaliwanag, "Hindi ko talaga gusto k

"Hello, vice chairman." Masiglang ibinaling ni Tiffany ang kanyang ulo patungo sa pintuan at sumunod sa direksyon na tinitingnan ng lahat sa opisina. Bilang isang baguhan, kinakailangan niyang bigyan ng isang mahusay na impression ang mga nakakataas sa kanya. Gayunpaman, nang mapunta ang kanyang mga mata sa walang kwentang ekspresyon ni Jackson, gusto na niyang mamatay. "Anong uring vice chairman siya?" tinanong niya ang isang tao sa tabi niya habang nabubulol ang boses niya. "Anak ng boss ang vice chairman natin. Wiya ang nag-manage ng buong kumpanya. Ang matandang chairman ay noon ay nagbebenta na ng sapatos. Ang Bright Incorporated ay ang punong tanggapan ng pamilyang West... " Hindi marinig ni Tiffany ang huling sinabi ng kanyang kasamahan at wala rin siya sa mood na makinig. Hindi niya akalain na mapunta siya sa hawak ni Jackson West. Balak niyang mag-iwan ng mabuting impression sa kanyang mga nakakataas na boss, ngunit tila hindi na ito kailanhan ngayon. Matapos ang laha