CHAPTER 25 Her lips parted when Riguel just smiled at her and shook his head. Is that a no? Namula ang kanyang mga pisngi sa pagkapahiya. Mahinang tinuktukan niya ang sarili sa pagiging assuming niya. Why on earth she asked him that? Of course, not! Nagpapakaama lang ito kay Amber at ang nangyari sa pagitan nila, pareho lang silang naglabas ng init. How dare she to asked Riguel that? Gayong siya nga ay ayaw niyang alamin sa sarili kung ano ba talaga ang nararamdaman niya para sa ama ng baby niya dahil natatakot siya. Nang maaksidente siya noon at nawala ang kanyang memorya, minahal niya ng totoo si Riguel. Na kahit noong unang kita niya rito mula sa ilang araw na comatose ay estranghero ito sa kanyang pakiramdam. He introduced himself as her husband and she took care of her. But ended up being disappointed when she discovered that he’s pretending. Hindi talaga sila mag-asawa. Nakuha lang siya nit

CHAPTER 26 (PART 2) Niratrat ng armalite na hawak ni Maude ang direksyon ni Riguel. Parang baliw ang pinuno ng Sigma, pikon na piko. Hindi matanggap na nalusutan ito ni Riguel gayong ito mismo ang nagbigay ng utos na makipag-ugnayan sa military ng America upang tuluyang makuha ng organisasyon si Riguel. Maude felt stupid when she discovered who Riguel was. Tagung-tago ang impormasyon ng pinagmulan ni Riguel kaya ang tagal nahukay ni Maude ang tungkol roon. “Maude!” Chelary shouted at her twin sister when the woman pulled a grenade from her pocket and throw it towards Riguel. Gigil na gigil ang kakambal niya na parang hindi man lang takot kay Kamatayan. Malayung-malayo sa Maude na una niyang nakilala sa Isla Molave. Sweet and timid Maude was gone. The woman standing in front of her was the great Vasílissa—merciless to her enemy. Halos makaladkad na siya ni Maude nang muli siya nitong hinila. Hindi siya

CHAPTER 27 Nang makakuha ng impormasyon kung nasaan si Riguel, mabilis siyang bumalik sa taas. Diretso siya sa lobby ng gusali—iwas na iwas sa mga nagbabantay. Suot ang hoodie jacket na nadekwat niya sa closet, maingat na dumaan siya sa exit. Nasa kalayuan ang bantay, naninigarilyo habang nakasabit sa katawan nito ang mataas na caliber ng baril. Mabilis siyang umuklo nang akmang lilingon ito sa kanyang kinaroroonan. Dahan-dahan siyang gumapang paalis. Mabuti na lang at wala masyadong ilaw sa exit hindi katulad sa entrance na maliwanag na maliwanag. Nang tuluyang nakalayo siya ay saka pa lamang siya bumangon. Kagat-labing inapak niya ang isang paa sa takip ng mataas na basurahan at inangat ang sarili. Kaoagkuwan ay inabot niya ang ang tuktok ng bakod. Impit siyang napadaing nang maramdaman ang hapdi na gumuhit sa kanyang palad. She whipered in pain when the sharp edge of the back gate cut her palm. Halos mahilo siy

CHAPTER 28 (PART 2) “That’s not true.” Her voice was trembling low. What’s not true? I’m giving you answers.” “You liar,” matigas siyang umiling kahit tuloy-tuloy ang agos ng maiinit na luha sa kanyang mga mata. “Hindi mo iyon magagawa sa amin ni Amber. M-Mahal na mahal ni Amber si Dad. You…you can’t do that.” “I did. It happened.” “You’re lying, Riguel. Why are you lying to me?” Humaplos ang magaspang nito mula sa kanyang panga patungo sa pisngi. “Binibigyan na kita ng sagot.” “Sinasabi mo lang ‘yan k-kasi gusto mo akong lumayo sa ‘yo. Gusto mo kaming lumayo ni Amber.” The devilish smirk Riguel has grew even more. It scared her…creepy. “Ginagawa ko lahat ng ito para makuha ka. Para makuha ka at ang anak natin. Ilang taon na akong nagtiis na malayo sa inyong dalawa. I don’t want other years away from you. Masyadong mahigpit ang bantay ng kapatid mo. Masyadong plano ni Luigi ang buhay mo. I

CHAPTER 29 “You’re so over-acting. Saan naman ako pupunta?” iritado at mabibigat ang mga yapak ni Chelary habang paakyat siya sa top deck ng dambuhalang yate ni Riguel. “Baka tumakas ka.” Nirolyo niya ang mga mata. “Nakikita mo ba ang nasa paligid natin. Wala akong maapakan na lupa. And God knows kung saang lupalop ng mundo mo ba ako dinala.” Arogante ang tabas ng mukha nang pumamewang ito. “Naninigurado ako.” “Segurista ka talaga!” sikmat niya. “I am.” Proud na proud pa ang tono ng hudyo. “I’m starving, Riguel. Cook me something.” Sa halip na sundin, ay nilagpasan siya nito at umupo sa malaking lounge chair sa ilalim ng malaking beach umbrella. Hinagip nito ang kanyang kamay nang akmang babalik siya sa loob. She grunted when her butt landed on his lap. “Nagluto na ako kanina pa.” “Gusto ko pasta.” “Done.” Mas lalong siyang bumusan