Binaba ni Avery ang kanyang telepono sa lamesa. Agad na nanuyo ang kanyang bibig kaya kinuha niya ang mangkok ng sabaw na pinasa sa kanya ni Ben. Kinatok ni Ben ang lamesa at sinabi, "Hoy! Pa-sikreto ba kayong nagpapadala ng mensahe ngayon?"Natatakot si Avery na may ibulalas na nakakagulat si Elliot ang, kaya agad niyang sinabi, "Busog na kami pareho, kaya uuwi na kami!""Sige! Busog na rin kami," panunuya ni Ben. "Napuno kakanood ng PDA niyo!"...Narinig ni Rosalie ang pagtangkang pagpatay na balita kay Elliot at agad na nagmadali sa buong kagabi papunta sa mansyon ng mga Foster. Nanlamig ang mukha niya nang makita si Avery. "Nang muntik nang masagasaan ng kotse si Mr.Foster kanina, tumalon si Miss Avery sa kanya at niyakap niya sa kanyang bisig!"Nakita ng gwardiya ang buong pangyayari at naramdaman na obliga siyang i-ulat ang kung anong nakita niya kay Rosalie. "Kung hindi ko binaril ang mga gulong, babangga ang kotse diretso sa kanila. Malamang ay mapipisa si Miss

Muling pumasok si Avery sa kwarto dala ang pang-unang lunas sa kanyang kamay. Lumuhod siya sa paa ni Elliot at sinimulang hubarin ang benda sa mga sugat niya. Malala pa kaysa sa inaasahan niya ang mga natamo niyang pinsala. Ang malaking piraso ng balat ay nawawala mula sa kanyang paa, pinapakita ang madugong laman nito. Labis siguro ang paghihirap niya!Halos hindi kumibot si Elliot habang ginagamot at binibihisan ni Avery ang sugat. Napansin niyang naging mabigat ang kanyang hininga. "Mukha lang 'yang malala. Hindi 'yan masakit," sinabi niya, ang boses niya ay gumuhit sa katahimikan. Gusto niyang bumuti ang pakiramdam ni Avery, pero hindi niya gusto ang maling kaaliwan ni Elliot. Sinundot ni Avery ang sugat niya gamit ang kanyang darili, dahilan kung bakit napaigtad si Elliot. "Sabihin mo ulit sa akin na hindi masakit," sinabi niya habang namumula ang kanyang matang nakatitig kay Elliot. Nilagay ni Elliot ang kanyang mga braso sa likod niya, tapos ay pinasingkit a

Kinuha ni Avery ang kanyang telepono at tinawagan si Cole."Hello? Avery?" sagot ni Cole. "Patay na si Cassandra. Alam mo ba 'yon?""Ano?! Anong ibig mong sabihin na patay na siya?! Nasa ospital ako ngayon para magpatingin...Maayos lang siya kanina nang nakausap siya sa telepono kagabi-""Nag-away ba kayo?""Hindi!" sigaw ni Cole.Ilang segundo ang lumipas, halos may naalala siyang kung ano, dagdag niya, "Naalala ko na. Nandito si Cassandra nang umuwi si Tito Elliot sa bahay para maghapunan 'nong nakaraan. Hindi naging maganda ang gabi 'non. Sinabihan siya ni Tito Elliot na wala na siyang oras para mabuhay, at natatakot siya simula 'nong pag-uusap na iyon-""Imposible! Kasama ko si Elliot buong gabi. Wala siyang ginawa na kahit ano!"Bumuntong hininga si Cole, tapos ay sinabi, "Bakit ba nawawala ang lahat ng rason mo sa tuwing kasali si Tito Elliot dito? Sinasabi ko lang ang alam ko. Ikaw lang ang sinabihan ko nito. Kung tatanungin ako ng mga pulis, hindi ko ito babanggitin...

Kung natuluyan nga kagabi si Elliot, masisiguro bang mapaparusahan ang may salarin?Kahit na binayaran ng isang mamamatay tao ang kanyang mga krimen, maibabalik ba nito ang buhay ni Elliot?Syempre hindi. "Hindi kita sinisisi, Elliot...Hindi ko lang agad matanggap kung paano panghawakan ang mga bagay bagay..." sinabi ni Avery sa tono na kasing lambot ng bulak. "Hindi mo kailangang tanggapin. Kailangan mo lang malaman na hindi ako mananakit ng inosente.""Okay.""Magpahinga ka na," sinabi ni Elliot, tapos ay dahan-dahan niyang hinaplos ang likod ni Avery para makatulog. Balot sa kanyang mga bisig at pinalibutan ng kanyang kakaibang amoy, agad na nakatulong ng mahimbing si Avery. Ala-singko ng hapon, nakatanggap ng tawag si Avery sa pulis para hingin ang kanyang presensya sa istasyon agad agad. Binaba niya ang kanyang telepono at nagmadaling lumabas ng bahay nang hindi sinasabihan si Elliot. Nang makarating siya sa istasyon, agad na bumaling ang tingin niya sa mapulang ma

"Opo, Ma. Ako po ito," sagot ni Elliot.Nabilaukan si Avery at nagsimulang umubo ng bayolente. Tinawag niya ng "Ma"! ang nanay niya!"Ito po ang problema. Sinabi ni Avery na parang gusto niyang kumain ng luto mo, pero hindi po madali sa akin na pumunta sa lugar niyo. Iniisip kong magpa-book sa malapit na restaurant, at iniisip ko po kung pwede ka pong pumunta at magluto roon," marahan na sabi ni Elliot sa kalmadong boses. "Sige ba! Ipadala mo lang sa akin kung saan at pupunta agad doon," tugon ni Laura. Gulat na gulat na nakatitig si Avery sa kanya, talagang nahibang sa mga kinikilos niya. "Nahihibang ka ba? Simple ko lang na sinasabi 'yon...Talagang tinawagan mo ang nanay ko para ipagluto ako?!" sigaw ni Avery. "Hindi mo naman siniseryoso talaga ang mga sinasabi ko ah. Anong nangyari sa'yo?""Se-seryosohin na kita mula ngayon," sinabi ni Elliot habang ang kanyang mga mata at boses ay naging seryoso. Isang alon ng init ay bumuhos kay Avery at namula ang kanyang mukha. Paki