Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 3156

"Bata ka pa, at medyo padalos dalos ka rin."

"Maaaring bata pa ako, pero malayo ako sa pagiging padalos-dalos. Lumaki ako kasama ang lola ko, at marami na rin akong pinagdaanan. Gusto kong isipin na mas mature ako kaysa sa mga kasing-edad ko."

Agad na napatahimik si Lucas.

"Lucas, naaalala ko pa ang lahat ng nangyari sa atin tatlong taon na ang nakalipas na parang kahapon lang. Aaalalahanin ko ito habang buhay dahil hindi na ako babalik sa ganung kahirap na buhay. Kung handa kang tulungan ako noon sa pinakamababang punto ng aking buhay, mayroon akong bawat dahilan para maniwala na magiging mabuti ang pagtrato mo sa akin ngayon."

"Hindi naman ako gumawa ng marami. Sadyang isinapuso mo lang masyado ang ginawa ko dahil kaunti lang ang mga taong mabait sa'yo noon."

"Bayaran mo ang utang ko nang walang kaalam-alam ko, diba? Ginagawa mo ba 'yun sa lahat?" sagot ni Ivy.

Kinagat ni Lucas ang kanyang labi.

"Minsan may sinabi kang talagang tumagos sa akin. Sabi mo, ako pa rin ang yaya mo