โรซาลีที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ พูดขึ้นว่า “จู๊ด คุณล้ำเส้นเกินไปแล้ว”“โรซาลี…” จู๊ดขมวดคิ้ว เขาไม่ได้ให้ความสนใจแมนดี้ ในความจริงแล้วตระกูลซิมเมอร์ไม่ได้มีผลประโยชน์อะไรกับเขา แต่กับไนส์เวลล์ซึ่งเป็นตระกูลที่มีอิทธิพล มันจะไม่ดีกับเขาถ้าหากยังทำตัวไม่ไว้เธอจู๊ดคิดไตร่ตรองและพูดว่า “ผมไม่อยากจะพูดให้มากความในเมื่อมิสไนส์เวลล์ขอร้อง แต่คนบางคนควรจะรู้จักตัวเองและรู้จุดยืนของตัวเองให้มากกว่านี้ อย่างคำที่เขาเคยกล่าวไว้ว่า “ความมั่งคั่งของมนุษย์มักจะถูกทำลายด้วยความโลภของตัวเองที่อยากได้อยากมีในของ ๆ คนอื่น” คำพูดนี้เป็นที่นิยมมาตั้งแต่สมัยโบราณไม่ใช่หรือ?”จู๊ดจ้องไปที่ฮาร์วีย์อย่างเขือดเฉือน หลังจากนั้นก็หันหลังและจากไป เขารู้แล้วว่า “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” อยู่ในมือของฮาร์วีย์ แต่การที่เขาจะเอาคืนมาได้ไม่ใช่เรื่องง่ายฮาร์วีย์ขมวดคิ้วอย่างครุ่นคิด เขารู้ว่าจู๊ดกำลังคิดอะไรอยู่ แต่เขาก็ไม่กังวลว่าจู๊ดจะทำอะไรเขาได้ในเซาท์ไลท์แต่ปัญหาคือแมนดี้ ...ฮาร์วีย์หยิบโทรศัพท์ของเขาขึ้นมาและส่งข้อความถึงอีวอนน์ทันทีที่จู๊ดจากไป ไวแอตต์ก็พูดอย่างเป็นห่วงว่า “มิสไนส์เวลล์ทำไมคุณถึง

แมนดี้ตกใจ เธอไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะปฏิเสธเงินและแลกเป็นแหวนรักนิรันดร์แทน เงินร้อยล้านดอลลาร์นั่นคงจะเป็นราคาที่ยุติธรรมเช่นกัน อย่างไรก็ตามชายคนนี้กลับนึกถึงเธอแม้จะอยู่ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เขาแค่ต้องการทำให้เธอมีความสุขแมนดี้มองไปที่ฮาร์วีย์และเม้มริมฝีปากของเธอโดยไม่รู้ตัวขณะที่เธอกำลังคิดถึงเรื่องนี้ ความรู้สึกแปลก ๆ กำลังเบ่งบานเกิดขึ้นในหัวใจของเธอมิสซาเวียร์คุณจะให้เขาไม่ได้! ภาพวาดนี่อาจเป็นของปลอม!” จู่ ๆ เจคก็โพล่งออกมาอะไรนะ? ทำไมเขาถึงพูดแบบนั้น? ทุกคนหันมามองเขาทันทีอีวอนน์ถึงกับพูดไม่ออก ผู้ชายคนนี้มาจากไหน? เธอกำลังรู้สึกสนุกกับการแสดงละครร่วมกับท่านประธานของเธอ ทำไมเขาต้องโผล่มาแบบนี้?อย่างไรก็ตามอีวอนน์ยังคงแสดงท่าทางราวกับว่าเธอตกใจ เธอยิ้มอย่างลังเลและถามว่า “คุณผู้ชาย ทำไมคุณถึงพูดแบบนั้น?”เจคพูดอย่างเคร่งขรึม “มิสซาเวียร์ ฮาร์วีย์เป็นเพียงลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ เขาไม่รู้การตรวจสอบวัตถุโบราณ แต่เขากลับบอกว่าภาพวาดนั้นเป็นของจริง คุณเชื่อเขางั้นหรือ?”อีวอนน์ยิ้มและพูดว่า “ทำไมฉันไม่ควรเชื่อเขาล่ะ? อาจารย์ไนส์เวลล์ยังบอกด้วยว่าภาพวาดนั้นเป็นของจริง ไม่

"ฮ่า ๆ ๆ ๆ ฮาร์วีย์ คุณคิดว่าตัวเองสูงส่งมากนักเหรอ?” เจคหัวเราะ “ถ้าคุณเก่งจริง แล้วทำไมไม่ขอเธอตอนนี้เลยล่ะ? ทำไมไม่ให้เธอไปส่งคุณที่บ้าน? ถ้าคุณทำได้ละก็ พบจะคุกเข่าให้คุณเดี๋ยวนี้!”อีวอนน์รีบเดินเข้าไปหาฮาร์วีย์ไปขณะที่เจคกำลังพูด“มิสเตอร์ยอร์ก ฉันได้แจ้งให้ท่านประธานของเราทราบเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนภาพวาดแล้ว เขาขอให้ฉันบอกคุณว่าดูเหมือนเราจะเอาเปรียบคุณ เพื่อแสดงความขอโทษเราจะร่วมลงทุนที่มิซิมเมอร์เสนอมา เธอสามารถไปที่บริษัทและเซ็นเอกสารได้เลยในวันพรุ่งนี้” อีวอนน์พูดต่อ “นอกจากนี้ถ้าคุณไม่รังเกียจฉันอยากจะไปส่งคุณกลับบ้าน เราเพิ่งเสร็จสิ้นการเรจาธุรกิจกัน ฉันควรที่จะต้องไปส่งคุณกลับบ้านอย่างปลอดภัย”“ตกลงครับ ขอบคุณแล้วมิสซาเวียร์ ผมตอบรับคำเชิญนี้” ฮาร์วีย์ยิ้มแล้วมองไปที่เจคอะไรนะ? อีวอนน์มาบอกว่าจะไปส่งเขางั้นหรือ? ท่านประธานของยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ต้องการแสดงความขอบคุณเขางั้นหรือ? ในที่สุดเขาก็สามารถพลิกสถานการณ์ได้อีกแล้วงั้นหรือ?เจครู้สึกหัวหมุนทั้งยังมีสีหน้าบูดบึ้งเป็นไปได้อย่างไร? เหตุใดเจ้าลูกเขยคนนี้ถึงโชคดีเสมอ นี่มันไม่ใช่เรื่องจริง!“มิสเตอร์เซอร์เรย์ คุณ

“พอเถอะค่ะคุณแม่! เราต้องขอบคุณฮาร์วีย์เนื่องจากเขาเป็นคนที่แนะนำหนูรู้จักกับมิสซาเวียร์ ซึ่งช่วยให้หนูได้รับเงินลงทุนนั้นมา” แมนดี้วิงวอน“จริงเหรอ?” ลิเลียนอุทานด้วยความประหลาดใจ เธอกังวลเกี่ยวกับการลงทุนมาโดยตลอด นั่นจึงทำให้เธอเลิกบ่นถึงฮาร์วีย์เนื่องจากเขาได้ช่วยเหลือพวกเขา“ค่ะคุณแม่ ไปพักผ่อนกันก่อนดีไหม? เราจะคุยเรื่องอื่น ๆ หลังจากที่หนูจัดการทุกอย่างกับยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์เรียบร้อยแล้ว” แมนดี้พูดอย่างสบาย ๆ“เอาล่ะ เราจะจัดการเรื่องสำคัญก่อน” ลิเลียนเห็นด้วย“พื้นไม่ได้ถูมาหลายวันแล้ว ไปจัดการซะ! ช่วงนี้นายออกไปข้างนอกบ่อยมาก นายไม่เห็นว่าที่นี่เป็นบ้านของนายแล้วหรือไง” ลิเลียนหัวเราะเยาะและจ้องไปที่ฮาร์วีย์“ครับ เข้าใจแล้ว” ฮาร์วีย์ตอบรับ เขาชินกับท่าทีของลิเลียนเสียแล้ว เขาทำงานบ้านมาตลอดสามปีที่ผ่านมาดังนั้นมันจึงไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับเขาแมนดี้จ้องไปที่ฮาร์วีย์อย่างครุ่นคิดสักพัก จากนั้นก็ไปอาบน้ำหลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง โทรศัพท์มือถือของฮาร์วีย์ก็ดังขึ้น มันคือสายจากแมนดี้“ฮาร์วีย์ คุณยังถูพื้นอยู่หรือเปล่า? คุณเหนื่อยไหม? ถ้าคุณเหนื่อยคุณสามารถ... คุณสามารถมา

"คุณปู่ หลานอยากจะขอบางอย่าง เนื่องจากเรามีเวลาเหลือไม่มากหลานจึงวางแผนที่จะเริ่มการก่อสร้างในวันพรุ่งนี้ ดังนั้นหลานจึงต้องการเลือกคนที่น่าเชื่อถือเพื่อคอยควบคุมดูกระบวนการก่อสร้าง” แมนดี้กล่าวกับผู้อาวุโสซิมเมอร์“ได้สิ เลือกใครก็ได้ที่หลานชอบ” ผู้อาวุโสซิมเมอร์ตอบอย่างสบาย ๆ “คุณปู่ หลานเลือกฮาร์วีย์…” แมนดี้ตอบอย่างลังเลขณะที่เธอมองไปที่ฮาร์วีย์แมนดี้คิดว่าฮาร์วีย์มีความน่าเชื่อถือพอ ดังนั้นเธอจึงอยากให้โอกาสฮาร์วีย์ได้เรียนรู้ว่าการทำงานหน้างานเป็นอย่างไรผู้อาวุโสซิมเมอร์ขมวดคิ้วตามคำขอของแมนดี้“แมนดี้ เธอคิดว่าเธอสามารถควบคุมทุกอย่างเกี่ยวกับโครงการนี้ได้จริงหรือ? มันไม่ใช่ทรัพย์สินของเธอที่เริ่มสร้างมาด้วยซ้ำ! เธอต้องการให้คนไร้ค่าคนนี้ดูแลการก่อสร้างงั้นหรือ? ใครจะรับผิดชอบถ้าเขาทำผิดพลาด” แซ็คตะคอกด้วยความไม่พอใจที่บ่งบอกชัดเจนในน้ำเสียงของเขา“คุณปู่บอกแล้วว่าฉันเป็นผู้รับผิดชอบโครงการทั้งหมด นายเป็นใครถึงมาคัดค้าน?” แมนดี้ตอบพร้อมกับขมวดคิ้ว“แมนดี้ อย่าบอกนะว่าเธอกำลังวางแผนที่จะทำลายทรัพย์สินของเรา คนหนึ่งเป็นผู้จัดการโครงการและอีกคนหนึ่งเป็นหัวหน้างานโครงการง