“ตระกูลบรู๊คมีส่วนร่วมทั้งในธุรกิจที่ถูกกฎหมายและผิดกฎหมาย ผมได้ยินมาว่าพวกเขาเป็นบริษัทรักษาความปลอดภัยซึ่งครอบคลุมพื้นที่เกือบครึ่งหนึ่งของเมืองนิอัมมี่” ไทสันพูดอย่างคลุมเครือจากนั้นก็พูดว่า “พนักงานของเราสองคนถูกทุบตีหลังจากที่พวกเขาไปบอกเรื่องการเรียกเงินทุนคืน มันเป็นเรื่องที่เราควรเข้าไปจัดการหรือตอนนี้ควรให้พวกเขาหายไป”“คิดจะล้อเล่นกับยอร์กงั้นหรือ? พวกเขากล้าดีแค่ไหนกัน” ฮาร์วีย์หัวเราะดวงตาฉายแววสนใจ“ตระกูลยอร์กไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่จะจัดการ ผมได้ยินมาว่าเด็กที่ร่ำรวยจากตระกูลของพวกเขาสนิทกับ เลียม สโตน นั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงกล้าทำตัวอวดดีนัก” ไทสันเย้ยหยันเลียม สโตน เป็นอีกหนึ่งอันธพาลในเมืองนิอัมมี่ อำนาจของทั้งเลียมและไทสันนั้นเท่ากัน แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรซึ่งกันและกันได้“คุณหมายความว่าเลียมเป็นเบื้องหลังของบรู๊คส์ใช่ไหม? คุณกำลังพยายามบอกผมว่าคุณไม่สามารถจัดการเรื่องนี้ได้ใช่ไหม?” ฮาร์วีย์ถามพลางหรี่ตา“ไม่ใช่อย่างนั้นแน่นอน แต่เราอาจสูญเสียกำลังคนจำนวนมากถ้าเราเลือกที่จะต่อกรกับพวกเขา ผมจะไม่ลงมือทำหากไม่ได้รับอนุญาตจากคุณ” ไทสันตอบอย่างประหม่า“สำนักง

ในขณะเดียวกันชายสูงวัยที่แต่งกายด้วยชุดพื้นเมืองยืนรออยู่ในโรงยิมมวยใต้ดิน เขามองสำรวจโดยรอบด้วยสายตาที่ไม่มีความสุข สายตาที่บ่งบอกถึงความไม่พอใจที่มีต่อสถานที่นั้นใครก็ตามที่เคยดูรายการโทรทัศน์เกี่ยวกับการพิสูจน์วัตถุโบราณจะจำชายคนนี้ได้ เขาไม่ใช่ใครอื่นนอกซะจากเชน ไนส์เวลล์ ปรมาจารย์ด้านการตรวจสอบวัตถุโบราณเหตุผลที่เขามาถึงเมืองนิอัมมี่ก็เพื่อให้ฮาร์วีย์พิสูจน์ศิลปวัตถุที่มีค่าอย่างไรก็ตามการปรากฏตัวของเขาในโรงยิมคืนนี้มีจุดประสงค์เพื่อพบปะกับเพื่อนเก่ามากกว่าที่จะมาทำงานโรซาลีซึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ เขาตลอดเวลามีสีหน้าไม่พอใจเหมือนกันจากห้องที่พวกเขาอยู่พวกเขาสามารถมองเห็นการแข่งขันชกมวยที่จัดขึ้นบนสังเวียนได้อย่างชัดเจนแม้ว่าพวกเขาจะได้รับการยกย่องว่าเป็นตระกูลที่น่านับถือ แต่โอกาสเช่นนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับพวกเขา ในฐานะที่เป็นตระกูลที่รู้จักกันดีในด้านของวัตถุโบราณจึงมีบ้างที่จะต้องเกี่ยวข้องคนที่ค่อนข้างไร้ศีลธรรมเมื่อต้องถูกบังคับให้รอเป็นเวลานาน ความโกรธของผู้อาวุโสไนส์เวลล์ค่อย ๆ เพิ่มขึ้นเอี๊ยด…ประตูห้องวีไอพีเปิดออกเลียม สโตน เข้ามาในห้องด้วยรอยยิ้มประจบ ดว

ในขณะที่เขาสังเกตเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของโรซาลี เลียม สโตนก็แอบดูอยู่ข้าง ๆ เขาไม่สามารถที่จะเพิกเฉยต่อความรู้สึกที่ว่าโรซาลีอาจมีความสัมพันธ์พิเศษกับผู้ชายที่เพิ่งปีนขึ้นไปบนสังเวียน เมื่อคิดเช่นนี้เขาก็เกิดความหวังที่จะได้เธอมาเป็นของตัวเองไม่มีใครสังเกตเห็นเลียม สโตนที่แอบส่งข้อความทางโทรศัพท์ของเขาอย่างรวดเร็ว เมื่อเสร็จแล้วเขาก็เหลือบมองไปที่โรซาลี หากทุกอย่างเป็นไปตามแผนคืนนี้สาวสวยคนนี้จะเป็นของเขา…นอกเวทีมวยไทสันยืนอยู่ในฝั่งผู้ชม ฮาร์วีย์คงเสียสติไปแล้ว การเผชิญหน้ากับเลียม สโตนด้วยตนเองเพื่อทำข้อตกลงเป็นตัวเลือกที่ดีกว่าสิ่งที่เขาพยายามทำในตอนนี้ บางทีฮาร์วีย์อาจไม่เข้าใจความหมายของคำว่า ‘รนหาที่ตาย’…ในเวทีมวยฮาร์วีย์พันหมัดด้วยผ้าพันสีขาว สีหน้าของเขาเป็นธรรมชาติและไม่มีความกังวลใด ๆ คู่ต่อสู้ของเขาเผยรอยยิ้มขบขัน “พี่ชาย ถ้าฉันเป็นคุณตอนนี้ฉันจะขอความเมตตาและออกไป คุณไม่ต้องมาประลองหมัดของฉันหรอก ฉันควบคุมไม่ได้หรอกนะว่าจะหมัดหนักแค่ไหน มันน่าเสียดายจริง ๆ ถ้าคุณถูกทำร้ายจนตายเพียงเพราะอยากดูดีต่อหน้าคนอื่น”ฮาร์วีย์ยิ้ม แต่ไม่พูดอะไร เขากระดิกนิ้วส่งสัญญาณ

“นั่นก็เป็นไปได้ ย้อนกลับไปตอนที่ผมอยู่ในเมืองหลวง ผมเคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน ปรมาจารย์ด้านนี้ต้องได้คลุกคลีอยู่ในโลกแห่งศิลปะการต่อสู้มาเป็นเวลานาน” เชนตอบพร้อมหัวเราะเบา ๆ “พวกเขาอาจจะไม่ดีเท่าที่ได้ระบุไว้ในนิยายศิลปะการต่อสู้ แต่การที่คน ๆ หนึ่งฆ่าผู้ชายเป็นร้อยได้นั้นไม่ใช่แค่ตำนาน”ใบหน้าของเลียม สโตน เปลี่ยนเป็นสีเข้มขึ้น ยิ่งความสนใจของเชนเพิ่มขึ้นเลียม สโตน ก็ยิ่งอับอายมากขึ้นเท่านั้นโรซาลีไม่สามารถจดจ่อกับสิ่งที่ทั้งสองพูดได้ จิตใจของเธอปลิวล่องลอยออกไปแล้วผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดา! แม้แต่นักมวยที่น่ากลัวทั้งสองคนก็ไม่สามารถเอาชนะเขาได้ เขาไม่ใช่คนที่ไร้ความสามารถอย่างแน่นอน ถึงกระนั้นเขาก็เต็มใจที่จะกลายเป็นลูกเขยที่ไร้ประโยชน์และปล่อยให้ทุกคนในเมืองเย้ยหยันเขา ทำไมกัน?เป็นเพราะผู้หญิงจริง ๆ หรือ? แต่เขาไม่ได้สัมผัสมือภรรยาเลยแม้จะแต่งงานกันมาสามปีแล้วไม่ใช่หรือ?ความคิดของโรซาลีสับสนวุ่นวาย เธอไม่เข้าใจตัวเองเมื่อสังเกตเห็นความเขินอายที่เพิ่มขึ้นของเธอและหน้าแดง ๆ บนใบหน้าของเธอ เลียม สโตนก็เดือดดาลด้วยความโกรธ ในตอนแรกเขาต้องการโอ้อวดเธอจนถึงขั้นขู่ว่าจะเอาชีวิตของฮาร

เมื่อเขาพันผ้าในมือเสร็จแล้ว ดาริโอมัวร์ก็ขยับตัวและพุ่งไปข้างหน้า เขาพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อเทียบได้กับนักวิ่งเข้าเส้นชัยฮาร์วีย์กดเท้าซ้ายลงบนพื้นอย่างมั่นคงโดยใช้โมเมนตัมผลักร่างของเขาขณะที่เขากระโจนเข้าหาดาริโอคนดูที่เฝ้าดูการต่อสู้หายใจเข้าฟึดฟัดเชนนั่งยิ้มอยู่ในห้องวีไอพี โรซาลีอยู่ข้าง ๆ ด้วยอาการประหม่า ใบหน้าที่ยิ้มก่อนหน้านี้ของเลียมถูกแทนที่ด้วยใบหน้าที่หม่นหมองนักสู้ทั้งสองปะทะกันทั้งต่างมีทักษะสูงในทักษะตัวเอง สำหรับดาริโอนี่เป็นครั้งแรกของเขาที่ต้องปะทะกับคู่ต่อสู้ที่มีความสามารถเท่ากันนับตั้งแต่เขาเข้ามาที่นี่การแข่งขันดังกล่าวเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นอย่างยิ่งที่ได้รับชมพลั่ก!หมัดสองหมัดกระแทกเข้าหากันด้วยจังหวะการเต้นของหัวใจเดียวกัน การชกต่อยปะทะกันอย่างรวดเร็ว มีเพียงการเปลี่ยนหมัดโจมตีด้วยความรุนแรงความเจ็บปวดที่เสียดแทงเข้ามาที่ฮาร์วีย์ขณะที่มือขวาเริ่มสั่น เขาไม่ได้ฝึกฝนมาเป็นเวลาสามปีดังนั้นจึงทำได้ไม่ดีที่สุด ถ้าเขาฝึกฝนมาตลอด ดาริโอจะไม่สามารถทำร้ายเขาได้แน่นอนความเจ็บปวดที่มือขวาของเขาไม่สามารถทำอะไรฮาร์วีย์ได้ เขามีสีหน้าไม่เปลี่ย