Desperado siya ngayon na magkapera. Nabasa siguro ni Nigel ang nasa isip niya at hindi naman malaking bagay sa kanya ang pera kaya sinabi niya dito, "Wala pa yatang $3,000 USD yung binigay ko sayo. Bakit ka ganyan? Natatakot ka ba dahil iniisip mong sinusubukan kong bilhin ang isang gabi mo? Relax ka lang! Hindi ako interesado sayo! Naisip ko lang na parang nakakaawa ang probinsyanang katulad mo. Isipin mo na nag magandang loob lang ako. Kung hindi mo talaga matatanggap ng walang kapalit, pwede mo kong bayaran ng hulugan tuwing makukuha mo ang sahod mo.""Salamat," namula si Sabrina habang hawak niya ang pera."Nga pala! Masyadong importante ang oras ko. 'Wag mo ng sayangin. Sa susunod na sabihin ko na ihahatid na kita, pumasok ka na lang agad sa kotse," Pabirong sinabi ni Nigel habang nakatingin sa reflection ni Sabrina sa harapang salamin at namumula ang mukha nito."Okay sige," tumango si Sabrina at tumahimik ito habang kalmadong tumingin sa labas ng bintana. Pero, ang totoo niya

"Alam ko yan, at wala rin akong balak!" kalmadong sagot ni Sabrina. Tumalikod siya nang hindi tumitingin kay Sebastian at diretso ng pumunta pabalik sa ward.Wala siyang kahit anong utang kay Sebastian. Pinahiram man siya nito ng $50,000 USD pero mababayaran niya din yun pagtapos ng kontrata nila. Kahit na niligtas niya nung minsan ang buhay ni Sabrina sa mga kidnapper, ginawa niya lang naman yun para sa nanay niya.Hindi niya na kailangang mag sunud-sunuran pa sa harap niya, dahil alam niya na malayo naman siya sa pagkakaroon ng utang sa kanya. Ang gusto niya lang ay maging siya at gawin kung ano ang makakaya niya para maging komportable si Aunt Grace sa mga huling araw ng buhay niya.Naging malayo pa rin ang dalawa sa isa't isa pero alam nila na kailangan pa rin nilang magpanggap para kay Aunt Grace pagpasok nila sa loob ng kwarto. Inakbayan ni Sebastian si Sabrina sa may pinto, at sumandal naman si Sabrina sa kanya, na para bang mas mahal pa nila ang isa't isa ngayon.Tiningnan

Samantala, hindi talaga mahanap ni Sabrina ang katahimikan sa sarili niya. Alam niyang ipit siya sa gitna ng kapahamakan sa bawat kilos na gawin niya. Lahat gagawin ng mga miyembro ng Lynn Family para siguradong mahirapan at magdusa siya.Alam niya na yung pagiging mabuti sa kanya ni Nigel ay dahil lang naaawa ito sa kanya. Sigurado din siya na para lang din sa kapakanan ng nanay niya kaya tinuloy pa rin ni Sebastian ang kontrata nila kahit nalaman nitong buntis siya.Isa na naman siyang kaawa-awang babae na walang ibang karamay sa mundong ito. Kailangan niya lang paalalahanan ang sarili niya na mag-ingat nang paulit ulit. Dumeretso na siya sa kwarto niya nang pumasok siya sa apartment ni Sebastian at hindi na siya lumabas dito, kahit para sa pagkain, kahit ang totoo niyan, nagugutom na siya.Naghintay siya hanggang mag 11 na ng gabi at lumabas na din ito na may dalang palanggana. Inakala niya na wala na ang dalawa sa sala at papunta na siya sa banyo para kumuha ng mainit na tubig p

Kung hindi naman pala nawala yung camera, hindi niya na kailangan yung perang hiniram niya kay Nigel."So...Wala po akong kailangan bayaran?" Masayang tinanong ni Sabrina."Wala, kahit yung bayad sa arkila," sabi ni Master Tong."Salamat, salamat po, maraming salamat po. Pwede...pwede na po akong umalis?" kinumpirma ulit ni Sabrina."Oo naman, Miss Scott."Nagbuntong hininga nang mahaba si Sabrina dahil sa kaginhawaan at lumabas na siya ng Leasing Center, pakiramdam niya ay naiwan niya na lahat ng problema."Miss Scott, kung pwede sana akong makahingi ng konting oras mo," tinawag siya ni Marcus na nasa likod niya. Naalala niya bigla na humiram sa kanya si Sabrina ng $2,000 USD doon sa party para sana ipambayad sa nawala niyang camera, at yung $2,000 USD ay wala lang naman kumpara sa ginagastos ni Marcus sa isang kainan."Anong kailangan mo, Mr. Shaw?" tanong ni Sabrina."Kailangan mo pa ba yung pera?" tanong ni Marcus, nahihirapan ito kung paano siya magsisimulang ipaliwanag an

Binisita siya ng anak niya nung tanghali at dinalhan siya nito ng iba't ibang klaseng pagkain para sa tanghalian niya na ngayon ay busog na siya. Wala siyang gustong kainin kundi isang normal na lutong bahay lang at ngayon, natupad ang hiling niya."Ang manugang ko talaga ang pinaka sweet sa lahat," buong puso siyang pinuri ni Grace."Kung nagustuhan niyo po talaga ito, dadalhan ko pa po kayo ng tanghalian araw-araw. Sapat na po siguro ang nakuha kong maliit na bonus, para makabili ng pagkain para satin," masayang ngumiti si Sabrina galing sa puso niya, pakiramdam niya ang swerte niya na parang nakapulot siya ng pera sa daan."May sasabihin ako sayong sikreto. Hindi ko magustuhan ang mga pagkaing dinadala sakin ng anak ko na gawa pa raw ng mga kilalang cook. Mas gusto ko pang kainin yung dinala mo sakin. Sasabihin ko kay Sebastian na wag niya na kong dalhan ng lunch, ang kakainin ko na lang yung dadalhing pagkain ng Sabbie ko!" Inasar ni Grace ang anak niya sa harap ni Sabrina."De